62 Yıllık Gizem Çözüldü: Balayına Çıkamadan Savaşa Giden Pilotun Akıbeti, Bir Fransız Kasabasında Ortaya Çıktı
1943'te evlenip balayına çıkamadan savaşa yolladığı pilot kocasının akıbetini 62 yıl boyunca bilmeyen Peggy Seale, kocasının Normandiya'da bir Fransız kasabasında sivil hayatları kurtarmak için uçağını düşürerek kahraman ilan edildiğini 2005 yılında öğrendi.
Yerel Gündem 
62 Yıllık Gizem Çözüldü: Balayına Çıkamadan Savaşa Giden Pilotun Akıbeti, Bir Fransız Kasabasında Ortaya Çıktı
YEREL GÜNDEM / FLORIDA, ABD VE LES VENTES, FRANSA
Bir Aşk Hikayesi ve İkinci Dünya Savaşı'nın Gözyaşları
1943 yılında Florida'da evlenen Peggy Seale ve Teğmen Billie Dowe Harris, İkinci Dünya Savaşı'nın gölgesinde kalan dramatik bir aşk hikayesinin kahramanları. Uçak teknisyeni Peggy ve savaş pilotu Billie, aylarca süren mektuplaşmanın ardından tanışıp hızla birbirlerine aşık olmuşlardı. Evlilikleri sırasında yüzük alacak dahi paraları olmayan çift, balayına çıkmaya hazırlanırken, Atlantik'te bir askeri geminin batırılması sonucu tüm izinlerin iptal edilmesiyle yolları ayrıldı. Teğmen Harris, ileri düzey eğitimi sonrasında Avrupa'ya, savaşın kalbine gönderildi.
Ekim 1943'te kocasını son kez gören Peggy'ye, kocasının güvenle yurt dışına ulaşana kadar kimseye yerini söylememesi tembihlenmişti. Teğmen Harris, P-51 Mustang uçağıyla İngiltere ve Normandiya Savaşında aktif görev aldı. Savaş boyunca iki Hava Madalyası ve Şerefli Uçuş Haçı gibi nişanlar kazandı. Peggy'ye sık sık mektuplar yazıyordu ancak mektuplardaki ağır sansür nedeniyle eşinin tehlikeli görevlerinin tam olarak ne olduğunu öğrenemiyordu.
Yanlış Telgraflar ve Uzun Yıllar Süren Belirsizlik
Temmuz 1944'te, yaklaşık 100 görevi tamamlayan Teğmen Harris eve dönme hakkını kazandı. Son mektubunu 8 Temmuz 1944'te eşine postaladı. Ancak bu mektup, Peggy'nin hayatını alt üst eden çelişkili ve hatalı bildirimler zincirinin başlangıcı oldu. Temmuz sonunda Peggy’ye gelen telgraf, eşinin 7 Temmuz 1944'ten beri "kayıp" olduğunu bildiriyordu.
Peggy, 8 Temmuz tarihli mektubu kanıt göstererek ordu ofisine itiraz etti. Yapılan "araştırma" sonrasında ikinci bir telgraf geldi: Kayıp tarihi 17 Temmuz 1944 olarak düzeltilmişti. Buna da inanmayan Peggy'ye bir süre sonra Müttefik Yüksek Karargâh'tan (SHAEF) resmi bir belge gönderildi: Teğmen Harris izinli olarak Amerika Birleşik Devletleri’ne dönmüştü! Ancak ailesi dahil, kimse Billie'yi görmemişti.
Kocasının akıbetini öğrenmek için Kızılhaç'a ve hatta dönemin kongre üyesi Ed Gossett'e başvuran Peggy, yıllarca "kayıp", "ölü" ve tekrar "kayıp" bildirimleriyle süren bir duygusal kargaşanın içine itildi. Hiçbir kurum genç pilota ne olduğunu kesin olarak bilmiyor, hatta aynı fikirde bile değildi. 1948 yılında, hükümetten gelen bir formla kocasının kalıntılarının nereye defnedilmesini istediği sorulduğunda şok oldu. Kalıntılar nihayet Oklahoma’ya yollandı ve Peggy, sadece bu sayede ordu yardımı almaya hak kazandı. Ancak ne Peggy ne de Billie’nin ailesi hiçbir zaman onun gerçekten öldüğüne inanmadılar.
Fransız Direnişi ve Gerçeğin 62 Yıl Sonra Ortaya Çıkışı
Billie'nin kuzeni Alton Harvey, çocukluğundan beri dinlediği bu hikayenin peşini bırakmadı. 2000'lerin başında Ordu Arşivleri'nden savaş dosyalarının erişime açıldığını öğrenen Harvey, Billie'nin dosyalarını talep ettiğinde, ilginç bir detayla karşılaştı: Aynı dosyaları bir Fransız kadın da talep ediyordu. Bu kadın, Les Ventes kasabasından Valérie Quesnel'di.
Quesnel, 2004 yılında kasabanın kurtuluşunun 60. yıldönümü anma törenini düzenleyenlerdendi. Tören, kasabada ölen Kanadalı Pilot Teğmen Billie D’Harris anısına düzenleniyordu. Ancak Normandiya Hava Hatırası Derneği Başkanı Bay Huard, törenle ilgili bir makaleyi okuduktan sonra pilotun Kanadalı değil, Amerikalı olduğuna dair şüphelenmeye başladı. Huard, topladığı belgeleri Washington’a yolladığında, 62 yıllık sır perdesi aralandı.
Gerçekten de Les Ventes kasabasında anılan kahraman, Peggy’nin kayıp aşkı Teğmen Billie Dowe Harris'ti. Almanlarla savaşırken uçağının köye düşmesini engelleyerek hayatını feda ettiği için, kasaba halkı onu bir kahraman olarak onurlandırmıştı. Direniş üyeleri tarafından büyük bir özenle gömülen pilotun kimliğini belli eden eşyaları Almanlar almıştı. Kasaba halkı, mezar taşındaki "D. Harris" ismini yanlış okuyarak pilotun Kanadalı olduğunu varsaymış ve anısını bu şekilde yaşatmıştı. Kasabanın ana caddesine "Place Billie D. Harris" adı verilmiş ve halk, 60 yıldır yılda üç kez bu cadde boyunca yürüyüş yaparak onun fedakârlığını anıyordu.
Huard'ın gönderdiği belgelerle gerçeği öğrenen kuzen Harvey, hemen Peggy'ye ulaştı. Peggy, kasabaya yazdığı mektupla Valérie Quesnel ile iletişime geçti ve 1944 yılının o kader gününde neler olduğunu tüm detaylarıyla öğrendi. Peggy Seale, kocasının düştüğü yeri öğrendikten sonra her yıl Normandiya'ya, Les Ventes'e ziyarete gidiyor ve 62 yıl sonra gelen bu acı ama onurlu gerçekle teselli buluyor. Hikaye, savaşın sebep olduğu büyük bürokratik hataların ve insan ruhunun sınırları aşan fedakarlığının bir kanıtı olarak tarihe geçti.
