Bir Ümit Hikayesi: Oğuz Ümit Ege'nin Hayatı ve Mirası

Oğuz Ümit Ege, Akçay ve Edremit arasında geçen sade ama derin bir hayatın kahramanıydı. Denizle iç içe, bilgeliğiyle, cömertliğiyle ve yardımseverliğiyle anılan bu güzel insanın öyküsü, zamansız bir miras olarak hafızalarda yer ediyor.

Yerel Gündem

Feb 23, 2025 - 22:16 Updated: Oct 31, 2025 - 16:57

Bir Ümit Hikayesi: Oğuz Ümit Ege'nin Hayatı ve Mirası

YUSUF İNAN YAZDI...

Ümitsiz Olmaz!

Bazı insanlar geride servet ya da büyük unvanlar bırakmaz. Onların mirası, paylaştıkları sıcaklık, gösterdikleri cömertlik ve etraflarına saçtıkları bilgeliğin izleriyle şekillenir. Oğuz Ümit Ege de işte böyle bir insandı.

1952 yılında Edremit Akçay’ın Avcılar Köyü'nde doğdu. Hayatı, sadeliğin içinde derinliği, sessiz gözlemlerin içinde sonsuz bilgiyi barındırıyordu. Acele etmeyen, hayatı olduğu gibi kabul eden bir adamdı. Ona göre yarın her zaman yeni çözümler sunardı.

Denizle Toprak Arasında Geçen Bir Ömür

Edremit Meslek Lisesi'nde okuduktan sonra, pek çok yaşıtı gibi Almanya’ya çalışmaya gitti. Ancak askere çağrılınca geri döndü ve bir daha Almanya’ya gitmedi. Hayatı, Akçay ile Edremit arasında geçti; deniz ve zeytin ağaçları arasında, kendi temposunda şekillendi.

Denizi severdi. Gençliğinde zıpkınla balık avlar, o zamanlar balıkla dolu sulardan bereket toplardı. Ama avladıklarını saklamak yerine komşularına, yoldan geçenlere ikram ederdi. Cömertlik, onun doğasında vardı.

En sevdiği yer, deniz kenarındaki evinin önündeki ulu çam ağacının altıydı. Orada oturur, çayını içer, denizi izlerdi. Hayatını belli bir düzen içinde yaşardı: Sabah erken kalkar, akşam erken yatardı.

Gün batımından sonra sahilde yürümeyi severdi. Evinin önünden Fener’e kadar yürür, banklara oturur, sohbet ederdi. Onunla yapılan sohbetler, bir ömür boyu unutulmayacak türdendi.

Bir Bilgi Hazinesi

Oğuz Ümit Ege, ansiklopedi gibiydi. Babası Köy Enstitüsü mezunuydu ve ona her konuda bilgi sahibi olmanın değerini öğretmişti. Sohbetleri, kelimenin tam anlamıyla büyüleyiciydi. Konudan konuya öyle ustalıkla geçiş yapardı ki, dünyaca ünlü tiyatro sanatçıları bile onun anlatımına hayran kalabilirdi.

Çok zekiydi. Hayatın her alanında söz söyleyecek bilgisi vardı. Ama kader, ona hep beklenmedik yollar açtı. Evlilik ve aile kurma hayali vardı ama her defasında bir engel çıktı. Kısmet olmayınca olmuyordu…

Halkın İçinde, Halktan Biri

Her hafta Akçay’dan Avcılar’a gider, kahvede arkadaşlarıyla sohbet ederdi. Hiçbir şeyi aceleye getirmezdi. “Allah yarını ne için yaratmış, yarın yaparız” derdi.

Zeytin ve zeytinyağı konusunda uzmandı. Zeytinlikleri vardı ama kendisi tarlada çalışmayı sevmezdi. Onun toprakları sadece zeytin ağaçlarından ibaret değildi; nar, dut, mandalina, limon, elma, armut, ayva, iğde… Bahçesi adeta bir cennet köşesiydi.

Haftada bir Edremit’in meşhur köftecisine uğramadan yapamazdı. Muhtarın kahvesinde çayını içer, köyde olup biteni dinlerdi. Herkesin hikayesi vardı ama en güzel hikayeler hep ondan dinlenirdi.

Cömertlik ve Merhamet Dolu Bir Ruh

Maddi anlamda ihtiyacı yoktu ama paraya da bağlı biri değildi. Evi, tarlaları, mülkleri vardı ama en büyük serveti kalbinin zenginliğiydi.

Ukrayna’dan gelen mültecilere evini açtı, emekli maaşını ihtiyaç sahiplerine bağışladı. Yardımseverliği dillere destandı.

Çocukları çok severdi. Onlarla oyunlar oynar, hediyeler alır, neşeleriyle mutlu olurdu. Bir çocuğun yüzündeki gülümseme, onun için dünyalara bedeldi.

Son Yolculuk

Ve bir sabah, ardında hiçbir eksik bırakmadan, hiçbir endişe duymadan gitti. Ne bir borç, ne bir yarım kalmış söz… Sessiz sedasız, kimseye yük olmadan çekip gitti.

Ömrü boyunca bildiklerini anlattı, etrafındakilere rehber oldu. Modern ama köklerine bağlı, bilgili ama gösterişsiz bir taşralıydı.

Şimdi, Avcılar Köyü’nün zirvesindeki mezarlıkta, sevdiği körfeze bakıyor.

Ve biz, onu tanımış olmanın huzuruyla, ardından şu sözleri söylüyoruz:

"O güzel insanlar, o güzel atlara binip gittiler... Demirin tuncuna, insanın piçine kaldık."

Güle güle Ümit Abi… Deniz hâlâ senin adını fısıldıyor.

Oğuz Ümit Ege'nin arkasından birkaç unutulmaz fotoğraf karesi:

Yusuf İnan - Oğur Ümit Ege - Evin balkonunda bir gece sohbetinin meyvesi! (2020)